Przy rozliczaniu podatku niezmiennie od lat stosowane są te same progi podatkowe, W zależności od przynależności do pierwszego lub drugiego progu podatkowego, obowiązują dwie stawki, które w roku 2020 wynoszą 17% i 32%.
Przepisy stanowią, że podatek rozliczyć można zgodnie z następującymi limitami:
- pierwszy próg podatkowy– do 85 528 zł. Stawka podatku do tej kwoty wynosi 17%
- drugi próg podatkowy– powyżej 85 528 zł. Od tej kwoty płaci się 32% podatku dochodowego
Od roku 2020 zmieniły się zasady sposobu obliczania zaliczki na poczet podatku dochodowego w momencie przekroczenia pierwszego progu podatkowego.
Dla przypomnienia:
DOCHÓD=PRZYCHÓD – (KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODU – ODLICZENIA USTAWOWE)
Od stycznia 2020 r. wyliczenia podatkowe klasyfikują się następująco:
- za miesiąc, w którym dochody danego pracownika nie przekraczają pierwszego progu podatkowego pracodawca ma obowiązek naliczać 17% podatek
- w miesiącu przekroczenia pierwszego progu podatkowego w danym zakładzie pracy pracodawca powinien naliczyć podatek 17% od części dochodów, które nie przekroczyły pierwszego progu, natomiast od kwoty nadwyżki -32% podatku
- w kolejnym miesiącu po przekroczeniu pierwszego progu, zaliczki wyniosą 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu
*Proces ten odnosi się do osób objętych obowiązkiem podatkowych, z wyłączeniem osób podlegających pod ulgę PIT dla młodych.
Przekroczenie pierwszego progu podatkowego skutkuje brakiem możliwość odliczenia ulgi podatkowej, co oznacza że płatnik nie może pomniejszyć zaliczki o 43,76 zł.
Bezwzględnie przysługują jednak pracownicze koszty uzyskania przychodu, a więc nieistotne jest, czy pracownik przekroczył próg podatkowy czy też nie.
***
Aktualizacja!
2022/2023 – zmiana I progu podatkowego z 85 528 zł na 120 000 zł, tym samym II próg podatkowy zaczyna się od 120 000 zł. Dodatkowo zmianie uległa również podstawa opodatkowania w I progu podatkowym z 17% na 12%.